zaterdag 27 juni 2015

'Summer Vibes' meets 'Grace' by Emma&Mona

Na een nodeloos paniekmomentje waar u hier over kon lezen, werd mijn bestelling van Liesellove toch nog voor haar reis verstuurd. Yes! Precies een klein kind dat een Kinder Surprise eitje mag opendoen, zo voelde ik mij.

Ik stelde me intussen ook kandidaat om het nieuwe babyjurkje Grace te testen van de hand van Griet (Emma&Mona) en sprong bijna uit de auto van contentement toen ik de bevestigingsmail kreeg mét als bijlage het patroon en de werkwijze. (Voor de bezorgde zielen: neen, ik zat niet achter het stuur, en de auto stond stil, dus ik ging geen malheuren doen mocht ik er effectief uit gesprongen zijn.) 

Ik hààt vliegen en dus sla ik er nog graag eens twee in ene klap. Tijdsdruk en tijdsgebrek zijn hier mede de oorzaak van. Ik wou héél graag meedoen met de wedstrijd van Lieselloves Summer Vibes, dus maakte ik met dit supermooie stofje het Grace jurkje voor mijn kleine grote baby Estelle. Maatje 74 al, begot

Het ging allemaal vrij vlot, Griet legt dat namelijk goed uit. Toch werd er af en toe eens gevloekt en zitten er défautjes in, maar het valt u wellicht niet op dus hang ik het niet aan uw neus. Of onder uw neus, het is hoe je het bekijkt natuurlijk; 

Morgenavond worden de inzendingen op de facebookpagina van Liesellove gegooid. Een jury zal punten geven, maar ook de likes van "het volk" tellen mee! Ik doe dus een beroep op u allen en ga wellicht de komende week een beetje aan uw hoofd zagen. Of een beetje veel. Vergeef het mij, ik weet van niet beter :-). 

Al wat mij nu nog rest, is pronken. Ziehier, tadàààà. De ooohs en oeehs en waaws mag u in de comments nalaten. 

Foto getrokken bij valavond, maar toch komt het frisse muntgroen mooi tot haar recht.

Kamsnaps. Lo-vin' them!

Zo verliefd op dat gerimpeld kapmouwtje... 


woensdag 24 juni 2015

Op Vinkeslag

Uren kan ik mij bezig houden met andere naaiblogs lezen, grasduinen door andermans/vrouws creaties en verlekkerd kijken naar al dat moois. Een boel patronen/projecten/stofjes liggen klaar, hum, in mijn hoofd althans, om gemaakt te worden. 

Met stip op nummer 1: De Vink-tas
Maar u kent dat wel, "ik heb niets om aan te doen dat te maken". Lang leve de webshops! Zij maakte me al eens blij dus onder het motto never change a winning team dook ik in haar winkeltje. 

Mede-moeders kennen het probleem, we doen een beetje veel en veel in beetjes. Hier is dat niet anders. Op vrijdag kon ik mij eindelijk eens aan de pc zetten en vulde ik mijn winkelmand. Maar drukdrukdruk als het kan zijn met 2 koters, was het zondagavond eer ik de bestelling ook werkelijk betaalde. Op maandag zag ik dat mevrouw Liesellove op -welverdiende- vakantie ging en enkel de bestellingen die voor zondag afgehandeld waren, nog verzonden zouden worden. Toeme! Mijn pakske! Paniek, paniek, paniek, gaat het er nog bij zijn? 
Ik besloot niet te wachten en ging - precies een verslaafde - op bezoek bij In den Beer te Harelbeke. Daar vond ik (onder andere) een mooi katoentje voor de voering en een jeansstof als buitenstof. Jammer genoeg hebben ze daar geen tassenband, dus was een bezoekje aan de Veritas gerechtvaardigd. Toevallig was het net 2+1 actie op de voorgeknipte Sew-be-do stofjes. Ik zeg het u, 't was precies ne feestdag gisteren. En De Vent maar werken :-p.

In de comments over de Vink-tas, las ik dat die wat groot uitviel. Als bij toeval, kwam haar blogpost voorbij op Facebook. Aangepaste afmetingen, schoon, merci! Dan moet ik daar zelf niet al te veel meer over nadenken. Ik mag mezelf dan wel bachelor in wiskunde noemen, maar sukkel toch vaak met wat men precies bedoelt in naailand met lengte en breedte. Ik ging te rade bij mijn lief vriendinnetje (die mij ook het olifantenstofje cadeau deed) en zij was zo lief om een knipplan te tekenen voor mij. Hell yeah! Dan kon er toch niets meer fout gaan zeker? 

*PEEUUUUUUT* Guess again! 

Alle stofjes mooi geknipt, hip hip hoera, slaag ik er dan toch wel in om het voorpand 90° te draaien zeker! Dat krijg je dus met effen stofjes he! Geen probleem, hoor ik u denken, dan draai je de rest gewoon mee. Jaja, jammer genoeg was mijn voering ook al geknipt. Bijgevolg was die voering 6 cm te breed => knippen. En 6 cm te kort in de hoogte => plakken, ah ja nee dat lukt niet. Ik deed dan maar van arrangare foefelare en knipte de onderkant van de buitenstof -onder luid gevloek- in twee. Zo klopte het wel, maar werd de oorspronkelijke Vink-tas een mini-mini versie ervan. Gelukkig nog ruim genoeg om A4 erin te doen passen. Ideaal dus voor die einde-van-het-trimester dagen waar je voor deliberaties enkel een puntenboek, schrijfgerei en een hapje en een drankje moet meesleuren. 

Moraal van het verhaal: Moeder Miezemuis, ken uzelf, en maak van mooie projectjes eerst een testversie. 

Ziehier het resultaat:

Ik besloot het zakdeel te laten opvallen. Zo'n schoon stofje mag gezien worden.

De achterkant laten we sober.

Daar wordt ge toch vrolijk van hé?
P.S.: Voor wie het zich afvroeg: ik kreeg intussen een bevestigingsmail, mijn pakje werd toch nog verzonden. Een vreugdedansje is op zijn plaats! Make my day ;-)


dinsdag 16 juni 2015

Kleine meisjes worden groot (2)

Estelle, ons kleinste, dat is eigenlijk geen kleintje. Neen, ze steekt boven de bovenste curves uit. Tot grote bezorgdheid van Kind en Gezin:

Geeft gij dat kind niet te veel eten? 
- Ik weet het niet. Er staan geen maatstreepkes op mijn borsten, sorry.

Laat eens wat meer uren tussen de voedingen. 
- Oh ja, en dan kan ze gewoon een uur liggen huilen van de honger? Gij eet toch ook een koekske om 10u als uw ontbijt nog maar 3 uur geleden was? En dorst heb je ook af en toe wel ne keer zeker? (Ik durf het dan nog niet hebben over de duusd andere functies van de borstmomenten: troost, mama-honger, clusteren, etc)

Hoezo, ze slaapt nog niet door op 2 maanden? 
- Neen, daarom noemen ze dat een BABY hé?

Geef haar een tutje.
- Zal ik u één geven anders? Dan zwijgt ge ook.

Enfin, bij een tweede kind relativeer je dat wel een beetje. Het ene oor in, het andere oor uit. Ja, ze is groot en stevig, so what?! Moeder en vader zijn nu precies ook geen gespierde stilo's hé?

Het enige ambetante voor moeder, is dat ze zich mag haasten met kleertjes uithalen. Toen ik een goed half jaar geleden vernam dat we een tweede dochter zouden krijgen, gingen er twee dingen door mijn hoofd:
1) YES! Bepaalde kleertjes van Babette gaan een tweede leven krijgen! (Moeders, jullie kennen dat wel, zo van die kleertjes die éigenlijk te klein zijn, maar zooo mooi zijn dat je ze per sé nog eens wil aandoen, en nog eens, en nog eens, tot het kind er bijna letterlijk uit barst.)
2) Nog méér naaien! Want truth be told, voor een meisje kan je heel veel maken: rokjes, kleedjes, broeken, shorts, leggings, bloesjes, maar ook sjakosjen, en poppenkleertjes! (Maar vooraleer ik de jongens-mama's op mijn dak krijg, voor een jongen zijn er ook veel mogelijkheden en kan je misschien net dat tikje stoerder gaan.)

Mijn giga-dochter is intussen nog geen 3 maanden oud, en past nu al goed in een maat 68. Babette droeg dat pas in de herfst/winter toen ze 6 à 9 maanden was... Daar gààt papa's hoop dat mama nu wat minder kleren zou shoppen :-p. Dank u, Estelle!

Gelukkig was ik voorziend toen ik twee weken geleden aan een kleedje begon voor haar. Ja, twee weken al. Met twee kleintjes in huis is het niet altijd evident om eens door te doen. Ik kreeg van deze lieve vriendin een olifantenstofje cadeau. Voor Estelle mocht het wel eens iets speciaals zijn, dus ik ging op wandel doorheen blogland. Intussen kent u mij wel, als ik knopen en ritsen kan vermijden, graag! Dat vertelde ik u eerder al. Toeters en bellen toen ik deze win-win-situatie van Emma en Mona tegenkwam. Een strik op de schouder, ik had het (uiteraard) niet zelf kunnen bedenken. De rok haalde ik uit dit patroontje voor een eenvoudig zomers A-lijntje. Het bovenstuk werd een effen blauw katoentje met een geflockte olifant erop (nogmaals dank aan schoonmoeder voor het tekenen van de olifant), de voering+strik en de rok werden gemaakt uit het olifantenstofje. En hé, ik vind het geslaagd. Jij ook?


En nog wat "aan-foto's":

Waar is de olifant?

Hè hè, ik had u liggen é!



Zie hier, de billen :)

Misschien moeten we nu toch wel stoppen met die rekkerkes in haar armen te spannen? ;-)



Kleine meisjes worden groot (1)

We zijn alweer een ruime maand verder. Intussen vierden we de tweede verjaardag van onze oudste mooierd, Babette!

Aangezien ik vorig jaar een kroon maakte voor het kind, voelde ik mij moreel verplicht om dat dit jaar opnieuw te doen. Een baby is geen excuus dus naaide ik tussen pampers en voedingsmomenten deze kroon.



Het werd een combinatie van vogeltjesstof met een rode 'voering' als het ware. Onder het motto "never change a winning team" gebruikte ik opnieuw het patroon van mina dotter. De vogeltjesstof kocht ik op het Stoffenspektakel. De rode voeringsstof wellicht ook, maar dat weet ik niet meer.

Nu ben ik nogal voor combinaties en oh-my-god-het-kind-heeft-niets-dat-daarbij-past drama. Dus moest ik wel nog een kleed maken ook, ah ja! We keren daarbij graag terug naar SVDHZ2. Ik nam patroontjes over voor een Anna Jo Fleur. Een watte? Even tonen ;-)

Zo'n simpel, schoon bovenstuk is dus "Anna"

Kindjes met een schoon rugske (welk kind heeft dat nu niet) zijn gebaat met een rugstukje "Jo".
"Fleur" is dan de rimpelrok die eronder gestikt wordt. Ik had niet genoeg stof meer voor véél rimpels, maar dat geeft niet, ik vind het wel goed zo. 

Ik val nog geregeld ne keer in boel met mijn naaimachien. Vooral als er ritsen of knopen in 't spel zijn. Zo komt het dat ik, in een lichte panic attack verkerende, foeterde en jammerde tegen De Vent: "oh nee hé, zo'n mooi kleed en nu moet daar nog een knoopsgat in, maar wat als ik het fout doe, of niet mooi genoeg, het moet echt wel mooi zijn hé, het is voor haar verjààrdag!!" (ja, die hormonen, daar kom ik blijkbaar nog niet van af). Hij bleef Mister Calm en zei: "a mo ge kunt daar toch pressiongs in doen met uw nieuw spel daar?". Mo potverdju ja, goed gedacht Vent! Mijn nieuw spel daar, daarmee worden de kamsnaps bedoeld waar je hier al over kon lezen. Nu gebruikte ik dus een mooi kamsnap-hartje als sluiting. Had ik het eerder geweten (maar ik ben nog geen zo'n plan-eens-op-voorhand-uw-naaisel naaister), had ik er wel nog wat vlieseline tussen gestoken maar nu is het dus voorzichtig te wezen.
Zie, hoe schoon toch.

En het kind, dat had een heerlijk verjaardagsfeest. Een impressie:

Het was een heerlijk zomerse zwembaddag!
Uren was papa zoet met het ineenzetten van haar verjaardagscadeau :)

Het werd geapprecieerd! Vooral die bel is plezant natuurlijk. Als het maar lawijt maakt!


Dolle pret!

Roltongen, hi-la-risch!

Schoon verantwoord speelgoed #haba
Nogmaals: als het maar lawijt maakt! 
Al dat gedoe met kaarsen was niet aan haar besteed...

No time to lose, ETEN! En geef haar eens ongelijk :). 


 Twee jaar, begot, mama liet er wel eens een traan om. Ze worden toch zo snel groot.