Zoals veel 2-jarigen, moet ook zij stilaan afscheid nemen van de pampers. Dat gaat hier niet zonder slag of stoot. Al vaak geprobeerd, maar eens ze het voelt aankomen, gaat ze een pamper halen en moéten we die aandoen. Om nog geen vijf minuten later te plassen, uiteraard. Nu is het kerstvakantie en dus hebben wij veel tijd om te investeren in de potjestraining.
Noot aan de lezer: indien u aan het eten bent, of indien u nogal gevoelig bent aan pipikaka, stop dan nu stante pede met lezen.
Vandaag was een goede dag. Het kind had namelijk pipi gedaan op het potje. Hoera en vreugdedansjes en pedagogisch verantwoorde sticker als beloning. En toen... werden we overmoedig. Ondergetekende dacht "joepiedepoepie! waar is die pottytrainerbroek!" Zo een genre onderbroek maar lekker dik zodat het toch nog wat absorbeert just in case.
Dus ja, aantrekken die handel. Ik zou wel opletten dat ze op tijd terug op die pot ging, want after all, ze had toch nog maar net pipi gedaan hé? En binnen een kwartiertje gaan we op boodschappen, what are the odds?
Nu wil Moeder Natuur ook af en toe eens de dàrmpjes ledigen. Ik was even met het jongste sprot bezig toen ik plots dat schoon, roze broekske een ander kleur zag krijgen. F*ck.
En natùùrlijk is dat dan net geen schoon, hard keunebolleke dat ge efkes in de wc kunt kiepen hé. Ah nee, lekkere smeuïge pasta ja! Ik bespaar u verder de details over hoe ik kokhalsde terwijl ik de broek van de kak probeerde te
Ik lees trouwens graag uw tips ivm zindelijkheidstraining!