zaterdag 30 januari 2016

Moeder in de keuken!

Soms, dan schiet het ne keer in mijne kop. Dan wil ik gezond doen en zelf ingewikkelde dingen staan fabriceren in de keuken. Ingewikkeld in de zin van: creatiever dan vlees-patatten-groensels. Nu het jongste sprot zich begint bezig te houden te moeien met ons oudste miezemuis, krijgt mama wat extra ademruimte om die ideeën effectief uit te voeren ook!

Zo kwam het dat ik gisteren een doordacht boodschappenlijstje maakte, en we vanochtend gezellig met het gezin naar de Colruyt gingen... Net zoals vele, vele andere mensen. Elke keer opnieuw zeggen we tegen elkaar: "Goh, eigenlijk is dat niet echt het ideale moment hé, op zaterdagvoormiddag, 't is dan altijd zo druk" maar we blijven het toch maar doen. Beetje sadisten, wij.

Vandaag maakte ik lasagna. Home made lasagna, wow. Zeg nu zelf, dat is toch wel voor de echte hé. Jammer dat het vrij lang duurt eer dat effectief klààr is. De kinderen des huizes snappen het concept geduld nog niet zo goed. Ik blijf dat merkwaardig vinden hoe ze van "vrolijk spelende kindjes" naar "razend uitgehongerde monstertjes" kunnen gaan op nog geen vijf minuten. Een duidelijk aangegeven tussenfase "een béétje honger" zou wel handig zijn.

Ik volgde dit recept van de Colruyt zelf. Eén probleem (en ook deel van de reden om de lasagna zelf te maken) : er zit koemelk in. Babette zit zo wat in de "grijze zone" wat koemelkallergie betreft. We schrapten sinds een goeie 9 maanden zo goed als alle koemelk uit haar voeding en sindsdien is ze veel minder vaak ziek *knock on wood*. Aangezien we niets willen triggeren, heb ik de volgende aanpassingen gedaan:
  1. boter vervangen door sojaboter
  2. kaas vervangen door geitenkaas
  3. melk vervangen door havermelk
Ma echt. Lèkkerrrr! Eerlijk gezegd was ik zelf een klein beetje terughoudend (om over De Vent nog maar te zwijgen) maar iedereen vond het lekker! Voor herhaling vatbaar!

En terwijl die oven toch warm was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om mijn ik-wil-gezonder-ontbijten gedacht wat meer vorm te geven. Ik at al vaak granola uit de winkel maar zij inspireerde me om dat zelf te maken. Het is een investering want die noten, zaden en pitten kosten wel wat (ik blijf dat zeggen: gezonde voeding is veel te duur!). Dat zal smaken, met yoghurt en een stukje fruit, jaja, ik zei het hé, gezond en al! Ik paste Elisanna's recept wel wat aan:

  • 200g havermout
  • 40g haverzemelen 
  • 30g cashewnoten
  • 10g zonnebloempitten
  • 20g pijnboompitten
  • 20g pompoenpitten
  • 40g walnoten
  • 40ml olijfolie
  • 60g agave siroop
Ik hakte alle noten, zaden en pitten, maar misschien iets te fijn. Volgende keer wil ik meer "beet" overhouden. De eerste echte proefbeurt staat gepland voor maandag. Ah ja, want morgen is het zondag en dat is klassieke ontbijtkoekendag. Rome wasn't built in a day hé.

zaterdag 16 januari 2016

Ki-mooi-no

Het gebeurt niet vaak dat ik werkelijk mindblown ben van een eigen creatie of van mijn eigen kunnen. Maar bij dit kleedje leunde ik op het einde (voor de kamsnaps, that is) tevreden achterover en genoot ik van het resultaat.

Op mijn to-sew-lijst voor 2016 staat onder andere een slaapzak uit het boek Zo Geknipt! 2 maar wat Googlen stelde mij een beetje op mijn ongemak: dat blijkt een zeer moeilijk patroon! Bij wijze van opwarmertje, nam ik dus een ander patroontje uit hetzelfde boek dat mij een kleedje op zou leveren voor Estelle. Het is 'Ienieminiemooiste' geworden. Een kimono-achtig kleed en een oefening op biais rondom stikken, als het ware. De uitleg is heel helder geschreven, zélfs met slaaptekort geraakte ik er vrij snel wijs uit en moest ik bijster weinig tornen. Hiep hiep hoera! Ik durf het amper zeggen maar ik maakte een maatje 92 voor mijn bijna-tien-maandertje. Een beetje op de groei in de lengte, maar goed gepast in de breedte. Dat buikje toch :-).

Het walvissenstofje heb ik al een tijdje liggen. Ik kocht het op het stoffenspektakel, intussen twee jaar geleden denk ik. Geen idee wat ik er mee ging maken. Nu kreeg het dus zijn bestemming. Ook het effen stofje en de biaisband komen van datzelfde stoffenspektakel.

Die kamsnaps, dat zijn altijd spannende toestanden. Soms letterlijk, helaas. Zo moest ik al eens "de benen" van een jumpsuit afknippen omwille van doorgescheurde stof... Maar kijk, deze keer is het goed gelukt!

(ik wil mij even op voorhand al excuseren voor de overload aan cuteness die nu op u afgevuurd wordt)



Het zou eigenlijk een net-boven-de-knie kleedje moeten zijn. Room to grow dus :-)
maar wat een flatterend patroon voor haar 'model'!
En. Zie. Dat. Totje. *liefdeliefdeliefde* 

Nu ze steeds mobieler wordt, krijgt ze ook meer haar! Bye bye, paterskopje!

Hoe cute zijn elleboog-putjes?! Dat is het enige wat ik op deze foto zie :-D

Oneindig veel hartjes voor dat kind. Smelt, snif en lots of love.


Edit: Ook Babette past in dit jurkje, zij het dan wat onzedig kort voor haar. Maar allez, binnenkort dus één kleerkast voor twee kinders. Economisch en al!

zaterdag 2 januari 2016

Happy Sew-Year !

Dit jaar ga ik eens niet mee doen met goeie voornemens. Vorig jaar ging ik 'minder moeten' en het woord 'vlug' vermijden. 'Minder moeten' is al serieus gebeterd. In 2015 namen we een poetshulp, en dat zorgt wel al voor veel meer rust. Elke maandagnamiddag geniet ik even van een heel proper huis. Van 16u tot aan het avondmaal, that is.

Tuesdays be like...
So true. En mmm, Oreos.

En het woordje 'vlug', tja, daar ben ik nog niet van af. Wij vrouwen zijn natuurlijk wel vaak multitaskers hé. Lilith schreef hier een interessante blogpost over hoe we het multitasken soms eens moeten stopzetten. Ook Lieve wist me het 'moeten' een beetje te doen relativeren. En stiekem moet (haha!) ik door haar altijd wat gniffelen als er patatten op het menu staan.

Maar goed, geen voornemens dus. En ik doe een poging de to-do-lists van de to-do-lists te beperken. Wat ik wel wil maken, is een to-sew-list. Hip en al. Maar we gaan er niet in overdrijven, kwestie van het haalbaar te houden. Hier gaan we, geflankeerd door mijn Pinterest-borden (in willekeurige volgorde)...

  1. een tissuedooshoes - want die kleenexdozen zijn nu niet bepaald zo'n schoon decorstukken op de salontafel
  2. een paar leggings en harembroeken voor Estelle - als 't maar comfy is - met mijn nieuw masjien ah jaaaa. Die laatste maakte ik al eens maar is niet op de blog geraakt. 
  3. rimpelrokjes met elastiek voor Babette - want peuterbuikjes die daar zo bol boven staan, zijn too cute
  4. een rok in laagjes (maar zéker niet in dat stofje *omg*), ook dit vind ik mooi bij Emma & Mona
  5. de slaapzak uit Zo Geknipt 2
  6. jurken! jurken! jurken! uit SVDHZ2 en Zelfgemaakte kleertjes voor toffe meisjes 2 en natuurlijk mijn laatste aanwinst de Once Upon a Party reeks (Ienemiene) waar ik Babettes kerstkleed al uit maakte. 
  7. graag nog een tussenseizoenjasje voor Estelle, waarvoor ik wellicht terug bij Ienemienes Jackie of Maelle mijn mosterd ga zoeken :-).
  8. een Liv-rokje (ja, ik wacht altijd tot de hype gepasseerd is...) 
  9. twee Julia sweaters (vorige die ik maakte is ook nog niet op de blog geraakt, wegens niet zo heel tevreden van het resultaat)
  10. een misschien waag ik me wel eens aan iets voor mezelf?

Ja zeg, ik ging niet overdrijven... Ahum.

Ook nog emo-sewing op de planning dit jaar:
- maart: een doop/verjaardagskleed + kroon voor mijn baby-die-al-peuter-wordt
- juni: verjaardagskleed + kroon voor mijn peuter-die-al-kleuter-wordt

Een nieuw masjien

Dat mijn jongste telg nogal groot en kloek gebeend en gevleesd is, dat vertelde ik al vaker. Dat het moeilijk is om daar kleertjes voor te vinden, dat spreekt voor zich. We kunnen het kind niet in blote billen buiten sturen, daar zou van geklapt worden. Het makkelijkste kledingstuk voor haar is een simpele legging, in tricot (rekkersstof dus).

Voor volwassenen is een legging fout fouter foutst (!!!) om als broek te dragen (echt, wat mij betreft is dat het vrouwelijke equivalent van witte sokken in sandalen) maar voor een baby is dat zeker wel done.



En zo komt het dus dat ik vaak leggings naai. Met mijn Brother Innovis 15 lukt dat aardig, maar het neemt veel tijd in beslag. Voor mijn verjaardag kreeg ik wat sponsoring voor een overlockmachine. Vadertje Staat deed eind december de rest (hello, eindejaarspremie) en du-hus staat hier nu dit masjien op mijn tafel te blinken:

Brother Lock 2104D

Werken met tricot zou daar veel sneller mee gaan, en dus deed ik de test. Ik nam snel het vertrouwde patroontje over, maat 80 maar wel wat verlengd, verbreed en verhoogd (want eigenlijk draagt dat sprot hier maat 86), knipte en lockte alles aan elkaar. Al bij al geen uur werk. Woooop woop! Ik voel bandwerk aankomen...

Patroon: Emma & Mona, babylegging
Stof: uit schoonmoeders voorraad :)

Voor mensen die zich afvragen wat zo'n machine nu precies doet:
ook vanbinnen netjes afwerken, zoals u hier ziet
*grijns*

Tis feest (geweest)

Naar 2015-gewoonte ben ik weer tien trams te laat met mijn blogbericht, maar beter laat dan nooit zeker?

Het was voor mij een uitgemaakte zaak: voor de feestdagen zouden mijn girls mama-creaties dragen. Ik was er deze keer zelfs vrij snel aan uit wat het zou worden!

Voor Estelle, iets snel maar makkelijk. Het werd een combinatie van een bovenstuk zoals dat van de droomfabriek, met twee knopen bovenaan om te sluiten. Een A-lijntje zou mijn bolletje niet flatteren, dus koos ik ervoor om vanaf de navel een rimpelrokje aan het bovenstuk te zetten. Ik voerde enkel het bovenstuk want ze draagt er toch een kousenbroek onder. Het stofje is intussen al so yesterday want het is van de vorige collectie van Soft Cactus. Maar nog steeds ohmygodwaaw. De nieuwe collectie is intussen uit en staat al op mijn verlanglijstje. Misschien kan een deel van het nieuwjaarsgeld daaraan gespendeerd worden.

Patroon: bovenstuk gebaseerd op De Droomfabriek, rimpelrok
Stof: Flowerworks groen - Soft Cactus (Collectie 3)
Voering: Uni-katoen Mint van bij Liesellove

Betoverende blik.
Vele, vele hartjes voor haar.

Babette, mijn peutermeisje, daarvoor ging ik wel ne keer zot. Ik kocht voor het eerst in mijn naaileven een patroon van een kleedje. Na het jasje dat ik met haar patroon maakte, had ik een positieve ervaring (echt, wat een easy uitleg, met duidelijke prentjes en al, ik ben fan) met Ienemiene. Toen bekend werd gemaakt dat ze een mix&match patroon ontworpen had voor een heuse feestcollectie, Once Upon a Party, gingen mijn radartjes in mijn hoofd vollenbak aan het draaien. Met twee meisjes en maten van 92 tot 164, zou dat zijn geld wel opbrengen, dacht ik.

Er was ook triest naainieuws in december: Liesellove sluit binnenkort haar elektronische deuren. Ik bestelde er dus nog eens een ohzoschoon stofje met de klinkende titel Farmhouse Pond Vintage Cherries. In de kleerkast hing toevallig (ha ha, as if) een truitje met exact hetzelfde kleur als de kersjes, en schattige goudachtige knoopjes. Ideaal dus.

Ik koos voor het geplooid voorpand, met een klokrok eronder. De jurk is volledig gevoerd (ik zei toch dat ik ne keer zot ging?) met een effen meloen katoentje - ook Soft Cactus - dat ik bestelde bij Lolita.
De rits is blind, en echt, volledig blind. Ik blonk bijna uit mijn vel van trotsigheid.

Tussendoor poseren: ziehier het geplooid voorpand
gecombineerd met het klokrokje (nog niet omgezoomd)
en een koortsige néé-peuter

Rits? Welke rits?
Volgende uitdaging: doorlopende prints!

Om het geheel toch wat te 'breken' (hoewel dat niet nodig is bij zo'n kleine koddig spookjes) voegde ik riemlusjes toe en maakte uit het meloenkatoentje een lint om op dat peuterbuikje te strikken.

Eén van de best-gelukte aan-foto's:

Patroon: Once Upon a Party - by Ienemiene
Stof: Farmhouse Pond Vintage Cherries (Moda)
Voering: Meloen - Soft Cactus (Collectie 4)
Truitje: JBC